 |
| fot. Paweł Cieśla/Wikipedia. |
Codziennie przetwarzam setki bodźców. Newsy, analizy, lajki, retweety, posty, wzmianki, prywatne wiadomości na Google Hangouts... Moje synapsy w mózgu wyglądają już pewnie jak biceps kulturysty. Lubię pływać w tym informacyjnym oceanie. Łączyć puzzle, z pozornie niedopasowanych kawałków tworzyć spójną całość. Objaśniać, wyszukiwać sensy, przewidywać. No, ale nie o tym chciałem.
W tym ogromie informacji najtrudniej znaleźć miejsce parkingowe. Żeby się zatrzymać, odpocząć i zadać sobie te podstawowe pytania, jak "Co robię?", "Czy postępuję dobrze, czy dbam o swój rozwój?", "Czy żyję tak, aby inni mieli ze mnie pożytek czy zamykam się w swoim egoizmie?", "Dla kogo żyję, czy kocham, czy marzę?", "Czy jestem przyzwoitym człowiekiem?". Bez tych pytań życie to wędrówka bez celu i donikąd.
Dbam, aby zawsze mieć czas na zadanie sobie tych pytań. I rzecz jasna o to, by odpowiedzi, których sobie udzielam były uczciwe, a także - rzecz oczywista - satysfakcjonujące. A do tych pytań podstawowych mam siedemnaście pytań pomocniczych. Wziąłem je od nieżyjącego już prof. Leszka Kołakowskiego, który z kolei podzielił się swoją filozofią życiową z Jackiem Żakowskim w "Niezbędniku Inteligenta Polityki".
Rozmowa ta ukazała się w 2004 r. To już prawie dziesięć lat temu. Przez te wszystkie lata zawsze wracałem do słów Mistrza. I zamierzam robić to nadal. Bo to one są jak plastelina, z których lepię maślanizm. Doświadczenia, emocje, przeżycia, impresje, zwycięstwa, porażki, romanse, połamane serce... Tak, to wszystko tak. Ale nad tym wszystkim zawsze trzymam słowa prof. Leszka Kołakowskiego. Zresztą, przeczytajcie sami.
W tym ogromie informacji najtrudniej znaleźć miejsce parkingowe. Żeby się zatrzymać, odpocząć i zadać sobie te podstawowe pytania, jak "Co robię?", "Czy postępuję dobrze, czy dbam o swój rozwój?", "Czy żyję tak, aby inni mieli ze mnie pożytek czy zamykam się w swoim egoizmie?", "Dla kogo żyję, czy kocham, czy marzę?", "Czy jestem przyzwoitym człowiekiem?". Bez tych pytań życie to wędrówka bez celu i donikąd.
Dbam, aby zawsze mieć czas na zadanie sobie tych pytań. I rzecz jasna o to, by odpowiedzi, których sobie udzielam były uczciwe, a także - rzecz oczywista - satysfakcjonujące. A do tych pytań podstawowych mam siedemnaście pytań pomocniczych. Wziąłem je od nieżyjącego już prof. Leszka Kołakowskiego, który z kolei podzielił się swoją filozofią życiową z Jackiem Żakowskim w "Niezbędniku Inteligenta Polityki".
Rozmowa ta ukazała się w 2004 r. To już prawie dziesięć lat temu. Przez te wszystkie lata zawsze wracałem do słów Mistrza. I zamierzam robić to nadal. Bo to one są jak plastelina, z których lepię maślanizm. Doświadczenia, emocje, przeżycia, impresje, zwycięstwa, porażki, romanse, połamane serce... Tak, to wszystko tak. Ale nad tym wszystkim zawsze trzymam słowa prof. Leszka Kołakowskiego. Zresztą, przeczytajcie sami.
"Po pierwsze, przyjaciele! A poza tym:
1) Chcieć niezbyt wiele.
2) Wyzwolić się z kultu młodości.
3) Cieszyć się pięknem.
4) Nie dbać o sławę.
5) Wyzbyć się pożądliwości.
6) Nie mieć pretensji do świata.
7) Mierzyć siebie swoją własną miarą.
8) Zrozumieć swój świat.
9) Nie pouczać.
10) Iść na kompromisy ze sobą i ze światem.
11) Godzić się na miernotę życia.
12) Nie szukać szczęścia.
13) Nie wierzyć w sprawiedliwość świata.
14) Z zasady ufać ludziom.
15) Nie skarżyć się na życie.
16) Unikać rygoryzmu czy fundamentalizmu."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz